Fish czyli Derek William Dick, legendarny były wokalista Marillion już w październiku odwiedzi nasz kraj, a tymczasem przedstawiamy więcej ciekawostek na temat tego artysty
Równo cztery lata temu ukazał się ostatni studyjny album Fisha „Weltschmerz” (25 września), a tymczasem niecały miesiąc dzieli nas od koncertów artysty w naszym kraju. Koncerty te były parokrotnie już przekładane, głównie z powodu obostrzeń pandemicznych.
Fish na czterech koncertach w Polsce. Daty, miejsca, bilety:
Fish zawita do naszego kraju na cztery koncerty. Koncert we wrocławskim A2 bardzo szybko się wyprzedał, na pozostałe zostały już ostatnie bilety, tak więc fani Fisha spieszcie się, bo może ich zabraknąć.
19.10.2024 A2 – WROCŁAW [SOLD OUT]
20.10.2024 PROGERESJA – WARSZAWA
21.10.2024 KLUB STUDIO – KRAKÓW
22.10.2024 STARY MANEŻ – GDAŃSK
Bilety: w cenie od 262 zł w sieci Eventim.
Fish – więcej informacji o artyście
Fish, właściwie Derek William Dick (ur. 25 kwietnia 1958 w Edynburgu) to szkocki artysta rockowy, wokalista, kompozytor, autor tekstów i aktor. Swą przygodę muzyczną rozpoczął w końcówce lat 70 od lokalnych zespołów takich, jak Blewitt (w którym gitarzystą był Frank Usher), a potem dołączył do Stone Dome Band. Gdy Stone Dome Band rozpadł się, Fish i Diz Minnitt po pewnym czasie dołączyli do Marillion z początkiem stycznia 1981 roku. Fish dał się szybko poznać jako charyzmatyczny wokalista tejże grupy. Największym sukcesem Marillion z Fishem był trzeci studyjny album – „Misplaced Childhood” (1985). Wraz z sukcesem przyszły też pierwsze kłopoty. Pojawiły się też pierwsze problemy z głosem u Fisha. W 1988 roku podczas tworzenia piątego studyjnego albumu grupy pogłębiał się kryzys na linii Fish – reszta zespołu, co w konsekwencji zakończyło się odejściem Fisha z Marillion we wrześniu 1988. Ostatni koncert Fisha z Marillion miał miejsce 23 lipca 1988. Na repertuar złożyły się wyłącznie kompozycje z dotychczasowych wydawnictw zespołu.
Po odejściu z Marillion Fish poświęcił się karierze solowej. Towarzyszący artyście muzycy to ludzie, których Fish spotkał na swej drodze artystycznej od początku swej kariery. Franka Ushera poznał w grupie Blewitt, Mickey Simmonds wystąpił z Marillion podczas Double O’Charity (luty 1986), Janick Gers ostatni raz gościnnie wystąpił z Marillion na Wembley w 1987 roku podczas bisów, Robin Boult przez chwilę w 1986 roku grał zastępstwo w Marillion na kilku koncertach. Pierwszy solowy album – „Vigil in the Wilderness of Mirrors” ukazał się na początku 1990 roku (poprzedzony dwoma singlami – „State of Mind” i „Big Wedge„). Album ten choć był trochę nierówny został ciepło przyjęty przez fanów. Podobnie drugi album wydany już przez Polydor – „Internal Exile” (1991). Po wydaniu tego albumu Fish miał ambitne plany wydania aż trzech wydawnictw: albumu koncertowego, albumu zawierającego same covery oraz albumu z premierowym materiałem, który już w 1992 roku był grany na trasie koncertowej. Niestety te plany wydawnicze dość mocno rozjechały się w czasie. Z albumem koncertowym było najwięcej problemów ze względu na brak możliwości wydania utworów wydanych przez EMI wskutek przegranego procesu sądowego. Zamiast niego od połowy 1993 roku zaczęły się ukazywać oficjalne bootlegi. Album z coverami, „Songs From the Mirror” ukazał się z początkiem 1993 roku, a zawierający premierowy repertuar album „Suits” ukazał się dopiero w połowie 1994 roku. Przed jego oficjalną premierą Fish odwiedził nasz kraj na jeden koncert. Nie była to jednak pierwsza wizyta artysty w Polsce, gdyż wcześniej Fish odwiedził nasz kraj z Marillion w czerwcu 1987. Rok później ukazały się dwie kompilacje podsumowujące dotychczasowy dorobek artysty – „Yin” i „Yang„. Poza solowymi dokonaniami Fisha znalazło się tam kilka od nowa nagranychutworów z repertuaru Marillion. Również na nowo zostały nagrane niektóre solowe utwory artysty. Na kolejne wydawnictwo z premierowym materiałem musieliśmy poczekać aż do 1997 roku. Album „Sunsets on Empire” oraz wydany dwa lata później „Raingods With Zippos” zaczynają podążać w kierunku bardziej popowym. Pojawiają się gdzieniegdzie sample i loopy, które już wcześniej można było usłyszeć w utworze „Something’s In The Air” (wydanym wyłącznie na wersji CD albumu „Internal Exile„). Kolejne wydawnictwa może nie były aż tak atrakcyjne jak pierwsze solowe dzieła artysty, lecz wzbudzały spore zainteresowanie. W repertuarze koncertów Fisha poza solowym repertuarem często znajdowały się utwory Marillion, a nawet całe albumy. Głównie podczas tras upamiętniających jubileusz ich wydania. Ostatnim solowym albumem Fisha jest wydany 25 września 2020 dwupłytowy „Weltschmerz„.
Po odejściu Fisha z Marillion fani wierzyli w jego powrót albo chociażby wspólny koncert. Pierwsze przymiarki pojawiły się już na początku lat 90, ale zespół na to nie wyraził zgody (mimo nalegań ze strony wytwórni EMI). Dopiero 29 maja 1999 doszło do wspólnego występu Fisha i Steve Hogartha (wokalisty Marillion). Obaj panowie wykonali „Lavender” i fragment „Bitter suite„. Jedynym wspólnym występem Marillion z Fishem po jego odejściu było wspólne wykonanie „Market Square Heroes” w Aylesbury 26 sierpnia 2007
Od czasu odejścia Fisha z Marillion fani próbują porównywać solowe albumy Fisha z albumami Marillion. Zwykle poziom bywa porównywalny, choć zdaniem wielu fanów albumy Fisha nagrane pod koniec lat 90 są zdecydowanie lepsze niż albumy Marillion z tego właśnie okresu. Ale późniejsze wydawnictwa już niekoniecznie. Dla przykładu „Field of Crows” (2004) jest dużo słabszy niż wydany w tym samym okresie „Marbles„, ale niektórzy uważają, że kolejny album Fisha, „13th Star” jest zdecydowanie lepszy od „Somewhere Else” Marillion (2007).