W 30. rocznicę wydania czwartego albumu „Icon”, brytyjscy pionierzy gotyckiego metalu PARADISE LOST ponownie nagrali ten album w celu wydania specjalnej edycji wydawnictwas, dostępna będzie także „wyjątkowa, winylowa” wersja albumu.
Niedawno PARADISE LOST udostępnił zdjęcia z sesji nagraniowych wokali do nowej wersji „Icon” w Arda Recorders w Portugalii wraz z koproducentem Jaime Gomezem Arellano.
Frontman PARADISE LOST, Nick Holmes, tak powiedział wcześniej o decyzji zespołu o ponownym nagraniu „Icon”: „Nasza konkretna umowa płytowa zawarta w czasie, gdy podpisywaliśmy kontrakt na album „Icon”, oznaczała, że nigdy tak naprawdę nie posiadalibyśmy praw do naszej muzyki ani grafiki, więc, aby ponownie wydać album z okazji 30. rocznicy, konieczne było ponowne nagranie i całkowite przerobienie okładki albumu. Ponowne nagranie „Icon” umożliwiło nam nie tylko wydanie go jako serii wydań kolekcjonerskich na winylu, ale wspaniale było też wrócić do niektórych piosenek sprzed wielu lat. Nic nigdy nie zastąpi tych oryginalnych nagrań, które są nostalgiczną częścią naszego życia, ale powrót do tych wczesnych utworów był świetną zabawą [Music For Nations ] i mam nadzieję, że wynik końcowy to pokaże!”
„Icon” oznaczał odejście od cieżkiego brzmienia z wczesnych prac PARADISE LOST i był ostatnim albumem, na którym na perkusji zagrał Matthew Archer. W lutym 2018 roku „Icon” został wprowadzony do „Hall Of Fame” firmy Decibel, a magazyn uznał go za wpływowego na rozwój podgatunku metalu gotyckiego.
W marcu ubiegłego roku PARADISE LOST powitał Guido Zimę Montanariniego jako swojego oficjalnego nowego perkusistę.
We wrześniu ubiegłego roku fiński perkusista Waltteri Väyrynen opuścił PARADISE LOST i dołączył do OPETH.
Najnowszy album PARADISE LOST, „Obsidian”, ukazał się w maju 2020 roku nakładem Nuclear Blast.
PARADISE LOST wyruszy w trasę koncertową „Embers Of Europe” jesienią.
Założony w Halifax w West Yorkshire w 1988 roku PARADISE LOST przeniknął do brytyjskiego podziemia. Nie zadowalając się jednak utworzeniem całego podgatunku za pomocą arcydzieła wczesnego death/doomu „Gothic” ani podbojem głównego nurtu metalu z niesamowitą mocą „Draconian Times” z 1995 r., zespół zręcznie i wdziękiem przekroczył wiele granic gatunkowych, ewoluując od ciemnego alt-rockowego mistrzostwa klasyków z lat 90. „One Second” i „Host” po majestatyczną „Faith Divides Us – Death Unites Us” z 2009 roku i „Tragic Idol” (2012) Albumy zespołu „The Plague Within” (2015) i „Medusa” (2017) były świadkiem głośnego powrotu do brutalnego, oldschoolowego brzmienia